Başlangıç Şiiri - Murat Tali

sevmelerimiz alkolikti
bu yüzden hiç tanımadığımız bir kadının/adamın dudağını öptük bir gece vakti bir şehrin göbeğinde
ah kalbimin ıssız demlerinde sadakalar toplayan derviş hallerim
ne çok dolandın durdun sevgi diyerek el kapılarında
durup baksaymışsın ya aradığın şey gözkapaklarına doldurduğun damlada imiş
damla kocaman okyanuslarda zerre imiş zerre dediğinde hayatta bir nokta imiş
ve nokta her zaman bir başlangıçtan alırmış gücünü. nasıl bittiğini değil nasıl başladığını düşünürmüş cümleler

sevmeleri öksüz değildi yüreğimin biliyorum,
kapısında yatan bir derviş her zaman vardı ruhunu ezelden ahire taşıyan

sevgi
tanrının yeryüzündeki aynasıydı bunu gördüm en çok sevmelerin halden bilmez gidişlerinin içindeyken
sevince daha çok yakınlaşmıştım ondaki ben'e ve bendeki o'na
ikimizin toplamı sevgide gülümüsüyordu o'na
bana kalan şey ise tek başına yakılan ateşte aşk oluyordu

haydi
bitmemiş duaların bile kabul göreceği anlar vardır ya
son mum dikilmiş, bütün dilekler dilenmiş
derviş en büyük sadakası için avuçlarını gökyüzüne kaldırmışken
sen
topla varından yoğundan arta kalan sevmelerini
al gel bana çırılçıplak seviler ile
kapısız evlerde büyüdüm ben
çalmadan gir içeri
sadece bana kal dört mevsim
bir düş zamanı kadar