Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu kadar acılı olmasın be hemşerim. Dertlerimizi depreştirdin, Anılarımı tazeledin. Yüreğine sağlık. Ben l996-97-98-99 yıllarında İcra müdürlüğü yaptım Erzin'de Erzin Çok güzel, çok şirin, Yeşille mavinin,Dağla denizin Seviştiği bir yer. Sayende yeniden gezdim oraları.
AZ GİTTİM UZ GİTTİM
Bin dokuzyüz altmış altı.
Oniki yıl geride kaldı
Babam Kozan'dan arsa aldı.
Çocuklarının istikbalini,
Göçüp şehirde aradı.
Satıp savdık köyden,
Malı mülkü hepten.
Cümbür cemaat hep birlikte,
Göçüp geldik şehire.
Çocuğum ya ben de,
Bir sevinç var içimde.
Gayri şehirli olacağız diye.
Ortaokul liseyi okuyacağım,
Ünüversiteye gideceğim belkide.
Kısmen oldu öylede.
Öğretmen olmaktı asıl hayalim.
Lakin uymadı köydeki hesap,
Şehirdeki karmaşık hesaba.
Bin dokuzyüz altmış yedi,
Ayrılığın vakti geldi.
Hayat yolunda bu yolcu,
Az gitti, uz gitti.
Dere tepe düz gitti.
Yıllar geçip gitti.
Yollarda diken bitti.
Yıl milenyum yedi.
Ömrümün çoğu beyhude bitti.
Gün geldi, kervan göçtü.
Ben döndüm onlar göçtü.
Hayaller kadar tatlı.
Sessiz duvarlarda asılı.
Sadece hatıralar kaldı.
İşte Çağdaşi'nin şiirsel hayatı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta