Akdeniz Çukurova,
Hatay ili Erzin' de
Gavur dağı eteği
Başlamış benim elim.
Yetişmese de elim.
Orman içi bahçeler.
Çeşit çeşit meyveler.
Güzellikler sevgiler.
İncir Zeytin portakal,
Mis kokulu böğürtlen,
Yok edilmemiş hala,
Tiryakilik yaratan.
Doğal mis kokuları.
İnsanlar baş eğmedi.
Çağdaş mekanizmaya.
Yaşadılar hep doğal
Güzellikler içinde.
Doğanın ortasında
Çok güzel Ilıcası.
Acı suyu İçmesi,
Olur Dertlere çare.
Zor gelse de içmesi.
Dayım teyzem ve ablam.
Sevgi dolu yüreğiyle,
Kalbimizde her zaman.
İbrahim Ünal Babamız.
Nice bir çok akraba,
Mezarlarında yatar.
Derin huzur içinde.
Ne kadar çok isterdim
Yaşamalıydım ben de.
Sonsuz huzur içinde.
O güzelim köyümde.
Verin artık ne olur.
Bana bu hasretimi.
İskenderun; 27 Ekim 2009
Tayfur IşıkoğluKayıt Tarihi : 27.10.2009 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu köy benim rahmetli anamın doğduğu ve evlenene kadar mutlu bir şekilde yaşadığı çok güzel ormanla içiçe bir köy. Anam babam bu dünyadan göçeli uzun yıllar oldu. Eskiden çok sık giderdik oralara. Ama artık sadece bayramlarda gidebiliyoruz, ne yazık ki.
AZ GİTTİM UZ GİTTİM
Bin dokuzyüz altmış altı.
Oniki yıl geride kaldı
Babam Kozan'dan arsa aldı.
Çocuklarının istikbalini,
Göçüp şehirde aradı.
Satıp savdık köyden,
Malı mülkü hepten.
Cümbür cemaat hep birlikte,
Göçüp geldik şehire.
Çocuğum ya ben de,
Bir sevinç var içimde.
Gayri şehirli olacağız diye.
Ortaokul liseyi okuyacağım,
Ünüversiteye gideceğim belkide.
Kısmen oldu öylede.
Öğretmen olmaktı asıl hayalim.
Lakin uymadı köydeki hesap,
Şehirdeki karmaşık hesaba.
Bin dokuzyüz altmış yedi,
Ayrılığın vakti geldi.
Hayat yolunda bu yolcu,
Az gitti, uz gitti.
Dere tepe düz gitti.
Yıllar geçip gitti.
Yollarda diken bitti.
Yıl milenyum yedi.
Ömrümün çoğu beyhude bitti.
Gün geldi, kervan göçtü.
Ben döndüm onlar göçtü.
Hayaller kadar tatlı.
Sessiz duvarlarda asılı.
Sadece hatıralar kaldı.
İşte Çağdaşi'nin şiirsel hayatı.
TÜM YORUMLAR (1)