Başlamayan Şiiri - Salih Uzun

Kelimelerin karmaşasinda harflerin yalnızlığı,
Vücudumun kimyasını bozan zihnim.
Sinir uclariyla gelen hucrelerime,
Birgün dediğim bugün değil.
Kendini nasıl anlarsın, tarafsiz.
Düşünmeden aldığın nefesle.

Gördüğün gözlerinin müsade ettiği.
Anladığın kelimelerle kurduğun.
Peki ya bilmedigin.
Bildiğin herşeyin sınırı.
Dünya evrende yalnız bir gezegen.
Senle beraber sabahı bekleyen.

Birşey biterse birşey başlar.
Bu şiiri bitirmeliyim.
Ama bitmedi.