Bilmem ki nasıl başlanır bu şiirlere,nasıl yazılır..? diye
Nereden girişi başlatıp, nereden noktayı koyarlar,
İyisimi dedim ki ' Suyu akışına bırakmak gibi birşey bu'..
Desene Bu işin ne başı belli, nede birtürlü getiremediğin sonu,
Saat gecenin ikisi, oturmuşum bir başıma,
Başladım kendimle ordan burdan konuşmaya,
Önce sustum, önce dinledim, beni...
Sonra bana geldim, söyledim ne hissettiklerimi,
Söyledim..söyledim...söyledim...
Ben anlattıkca bana, ben dinledikce beni,
Ancak ozaman şöyle dedim kendi kendime,
'Hah işte şimdi başlıyor bu şiirin girişi..' diye..
Ben anlatmaya başladıkça,
Kesilmiyor sözlerimin artısı eksisi..
Bitmek bilmiyor, konuştukca dinliyor beni,
Anlattıkca off..luyor, anlattıkça sızlıyor,
Söylendikçe söyleniyor, yiyip bitiriyor kendi kendini..
İnanın böyle başlamamıştı, inanın ki böyle bitmiyecek,
Ben anlatayım, ben dökeyim içimi,
' Muhakkak Bir dinleyenim vardır.' diyeyim de,
Sizler ister inanın ister inanmayın..
Bir varmış, bir yokmuşlarla oyalamıcam kendimi,
Varolanlarıda gördüm, yok olanınıda..,
Göz göre..göre gözümün önünde eriyip bitenleride,
Neyse ki... neyse..,
Ben başladım başlamasına bu şiiri sizlerle paylaşmaya,
Ama..
Sizler kendinize sordunuz mu hiç..
'Ben kendimi, kendimlemi, yoksa başkalarıylamı paylaşayım..' diye
Sordunuz mu kendi kendinize..?
Saat gecenin üçü, yine aynı rol aynı perde..
Yine aynı sahne, aynı malzeme,
Yine ben, yine bir başıma, yine dırdırdır, konuşuyorum kendimle
İyisimi başladığım gibi bitirmek bu şiiri,
Yada devamını yarınamı saklamak...
Hep böyle sürüp gidecek Noktaları ertesi güne bırakmak..
Size soruyorum.. 'Hep böylemi olucak..böylemi olmalı.? ' diye
Bugüne şükredip, bugüne niyet ettiklerinizi..
Yarına hatırlatmadan, şimdiden yok etmek,
Başlamadan, hiç olmamış gibi görmek..
Sözüm şu ki;
Gecenin bir yarısı bu ne düşünce, bu ne niyet..?
Ben konuştukça yazıyorum, yazdıkça esniyorum..
Kafam dolu, soru işaretleri arasında kıvranırken,
Oturmuş söylenip duruyorum, şiir yazıcam diye,
Oturmuş kendimle, kendimi anlatıyorum sizlere..,
Vaktinizi çaldığım yetmiyormuş gibi..
Ayyaş duygularımla, eziyet ediyorum,
Ayık kalan düşüncelerinize...
'Ne anlatmak istedi acaba bu sersem.? ' diye soranlara, söylenenlere,
'Devamı bir sonraki geceye.' derim bende,
En Son sözüm şudur ki;
Beni şu vakite kadar yalnız bırakmayan kimselere..
Yanımda nakit sunabileceğim bir özürüm,
Birde teşekkürüm olsun, siz kalbi güzellere...
iletişim: [email protected]
Erkan AkarçayKayıt Tarihi : 10.2.2006 21:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zırvalamakdan Başka Hiçbir Anlamı yok...; (Sözlerinden Herkesin Elbet Alacağı Bir Payı Vardır)
TÜM YORUMLAR (1)