Adımlarken bu şehrin sensiz ve karanlık sokaklarını
mecalsiz kaldım bırakıp gittiğin köşede.
ne zamandır gölgemde konuşmuyor benimle yokluğunda.
şimdi yokluğunu düşünmek ölümdür bana.
tek sırdaşım geceler olmuş.
bütün aynalar yüzüme küs.
Biliyorum hiç kimsenin görmek istediği ben ben değildim.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta