Hayatın başladığı bitiş yerinde
Sonsuzluk uçurumunda
Bir kanat çırpıyoruz…
Bir iken bin oluyor
Düşmeden uçabiliyoruz
Adım adım bizi kovalayan
Acıya karşı,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta