Başkomutan Şiiri - Şaziye Kılıç

BAŞKOMUTAN
Gün, temmuz on beşti
Bir millet değerlerinden sürgün edilmek
İradesi elinden alınmak istendi.
Gün gece olsa ne çıkar
İmanın görmediği karanlık mı var.
Karanlığı ne kadar karatsalar boş
Bu milletin âlemlere RAHMET rehberi (s.a.v)
Rehberini rehber alan BAŞKOMUTANI
Ab-ı hayat KUR’AN-I
Vatan adlı sevdası
Şehadet diye duası
Göklere yükselen EZANLARI,
Yüreklere seslenen SALALARI
Sönmeyen BAYRAĞI
Bir olmanın, diri olmanın
Hisarını güçlendiren
İMAN adında harcı
Milletine inanan
BAŞKOMUTANI vardı.

BAŞKOMUTAN,
On beş temmuz gecesi!
Seslendi, Çanakkale ruhuyla
Çanakkale’den asır
Uhudtan asırlar geçse de;
Can buldu Uhud’un ruhu
İkiyüz kırk ÜMMETE.
Candan çok daha kıymetli idi şehadet,
Ömer’e Tayyib’e, Osman’a, Ali’ye…
Vatana değer biçilmezdi
Kurşun otuz, yaş on yedi olsa da.