Baskın vermiş gönlüme kasvet

Baskın vermiş
Gönlüme kasvet
Bir hançer gibi
saplanmış
Zifiri karanlık
Günlerimin bağrına
Avuçlarım yanmış
avuçlarım buz tutmuş
Demek gönül kıran
Gülü koklamış
Umut söndüren
Suyu içmişim
sevda siirleri
Yazmışım
Kırık havalarda yanmış
Türkülerde düşlemişim
Nerde bir ayrılık görsem
Diken diken olmuş tüylerim
Nerde bir güzellik görsem
Kapatıp gözlerim
seni düşlemişim
Her adım da
Bir damla göz yaşı
her nefesimde
Bir damla kan damlamışım
Aygır atın sağrılarını
Mahmuzlar gibi
Mahmuzlamışsın
göz bebeklerinle
Yüreğimin duvarlarını
Baktıkça özlüyor
Dokundukça susuyordum sana
Bir kurşun gibi
Gelip geçmişsin
ömrümden
Ve bir kurşun gibi
Saplanmışsın bağrıma
Halbuki
Bir bahar sabahı gibi
Sıcacık Aydınlıktı
Gelişin
bulutlardan sıyrılan
Güneş gibiydi yüzün
Sensizlik hüzün
Sensiz alaca görüyor gözüm
Sen yaşam
Sen Doyumsuzluk
Sen ölüm yüklüsün