Çocuğa sevgi sevecenlik gösterilmez,
Aile ortamı gergin,
İlişkiler düşmancadır.
Azar, aşağılama, dayak ve eleştiri boldur.
Çocuğu dinlemek anlamak,
Davranışının nedenini sorgulamak gibi,
Duygusal paylaşma belirtileri yoktur.
Ailede eğitimin amacı,
Çocuğu baskı altına almak,
Ona göz açtırmamaktır.
Çocuğa yaklaşım her zaman,
Soğuk, anlayışsız ve kırıcıdır.
Çocuk evin yükü baş belasıdır.
Böyle bir ortamda büyüyen çocuk,
Güvensiz ve tedirgin,
Saldırgan davranışlara yatkındır.
Herkese düşmanlık besler,
Ezilme ve horlanmanın verdiği,
Aşağılık kompleksini yenmek için,
Çeşitli yolara başvururlar.
Ergenlik dönemine kadar ürkek olan çocuk,
Ergenlik sonrası dönemde,
Her türlü baskıya karşı asi,
Başına buyruk,kuralları hiçe sayan,
Bir genç olup çıkar.
Yetersizliğini ve güvensizliğini,
Kabadayılıkla bastırmaya çalışır.
Bilinç altında depoladığı,
Düşmanca duyguları ve kinini,
Kendinden güçsüzlere yöneltir.
Arkadaş grubunda, kışkırtıcı, ayartıcı,
Bir elebaşı olur çıkar.
Aşırı cesaretine hayran olan yaşıtları,
Onu güçlü ve güvenli sanırlar.
Evden, okuldan kaçabilir,
Okulu bırakabilir.
Suça yatkın olduğu için,
Şiddet olaylarına karışabilir.
Uyuşturucu kullanabilir,
Kanunlarla her an sorun yaşar,
Başı sık, sık derde girer.
Kayıt Tarihi : 27.9.2006 21:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toplumumuzda sık rastlanan,aile modellerinden biri olan, Baskıcı aile modelinin.çocuklarımıza nasıl yansıdığını, Öğretmenlik yaşamımdaki, bilgi, gözlem ve deneyimler ışığında anlatmaya çalıştım.

Tebrikler....
www.cuneytbehluluz.org
Cüneyt Behlul Uz
TÜM YORUMLAR (1)