Hepiniz geçmişsinizdir ulustan
Görmüşsünüzdür o boyacı çocuğu
Derme çatma bir sandık
Altı yedi yaşlarında bir yavru
Soğuktan üşümüş titremekte
Bir ekmek parası için beklemekte
Umudu dipdiri bu çocuk
Bilir misiniz hangi fakirin oğludur.
Hepiniz avuç açanları görmüşsünüzdür
Moraran bu ellere
Beş on kuruş vere,vere
Habersizmişçesine bunlardan
Gitmişsinizdir evlere.
Bu acıklı manzara
İnsanlığın neresine ve nasıl konur.
Hepiniz zor taşıdığı testisinden su içmişsinizdir
Ekmek parası için çalışan yetimin
On kuruşa su satmak için boyun bükmekte
O çocukta mutluluğun özlemini çekmekte
Ak tepe de, Önder de, Balgat da Üreyin de ve Mamak ta
Çamurlara batan yalın ayaklı bebeler
Aç karınla babalarının yolunu beklemekteler
Hayatı mutluluklarla süslenenler bunu bilemezler
Bilseler de sırt çevirirler
Görmekte istemezler
Ne bunlara acıyan var,
Nede yardıma koşan
Böyle gelmiş,diye böyle gitmemeli yaşam.
Ya yıkılan yuvaların sokağa attığı
Yada yoksulluğun bıraktığı bu çocuklar
Muhtaçtır sevgiye
Hasrettir,şefkate,
Hasrettir merhamete
Ya sosyal devlet bunlara el atmalı
Yada insanlar bunlara bakmalı
Bu çocuklar birer cevher
Yarınlar için bu fedakarlık yapılmalı
Bu çocuklar kazanılmalı
Bu çocuklar
Yarınların suç makinesi olmamalı.
Kayıt Tarihi : 10.7.2008 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selam ve saygıyla
TÜM YORUMLAR (5)