Başkentim Şiiri - Emre Yurttakalın

Bir kaçıştı belki de
Fatih’in kapılarına dayandığı
Sinan’ın minareler diktiği
Necip’in kaleminden akıttığı
O ulu şehre gitmek…
Gören gözlerinden kaçmıştım evet
Ya gören yüreğimden?
Uzaklaştıkça haykırdığım hislerim
Yaklaştıkça hapsoluyordu mısralarımda…
Bir bilebilsen, bir anlatabilsem mecburiyetlerimi
Ardına bile bakmadan kaçardın sen de, benden değil
Kendi yüreğinden…
Zaten anlatamadığımdan
Gitmek istiyorsun ya gözlerimin yeşilinden…
Anladımki başkent tabelasındaydı mutluluk
Her ne kadar buruk da olsa…
Kokmuyordu belki sokakları midye
Ya da nemli değildi gölgeleri bile…
Ama biliyorum ki senliydi her köşesi bucağı
Belki de bir hediyesi, süpriziydi bana
Her rengi içinde barındıran bu gri şehrin
Teşekkür ederim sıkılmadan yaşadığım
Başkentim…