Buharlı kara trenle, ikinci mevki bir vagonla,
Geçerek o karanlık tünellerden,
Yemeğimizi paylaşarak, peynir-somunla ,
Afyon'a dönerdik sabaha karşı gurbet ellerden...
Gözlerimizde birazcık hüzün birazcık nemle,
Ankara'daki akrabalardan, amcamlar, yengemlerden,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta