Başkent Rûyâsı | Metin Seccad

Yollara en çok yakışan müziklere ver kulağını..
Gözünü sırla..
Karanlığı arzula tefekkür niyeti ile..
Ve düşün..

Karla kaplı dağlara düşen yağmurları tane tane düşün..
Düşün yollara düşen gurbet ehlini..
Düşün hasreti vuslata çevirmeye çalışan
her gönlün niyazını..

Düşün her birini kare kare..
Düşün ki
göz kapaklarının arasına konmuş
kar taneleri yağsın gönlüme..
Eşiğine kar yağmış efendim..
Düşün ki erisin gönlümdeki ateş ile..

Düşünceye adamalı diyorum bu ruh,
gönül ve tüm benlik..
Düşün efendim..

Düşün ki
ruhunu dolamış sis bulanıklığı dağılsın ruhumun ısısıyla..

Bilirsin
Her karanlık aynı konforla sunulmaz insana..
Her siyah aynı tonda sinmez yaraya..
Ve gece aynı duyguyla acıtmaz her ruhu..

Ve bilirsin..
yollara en çok yakışan müzikler kondurmaz kalemi ellere..
Kalem sinsice sinmez parmak aralarına..
Hasretle konar mürekkep lekeleri parmak uçlarına..

Düşün efendim..
Yaralı bir ruh gibi titrer taşlı yollarda yankılanan hasret yanığı kağıtlar..
Bilirsin..
Kurşun yemiş bir beden gibi terler karlı yollarda yankılanan vuslata özlem yazılar..

Küçük bir şehrin kırsalından bir başkent rüyasına sesleniyorum..
Bilirsin..
Yollar uzar..
Ve bilirsin..
Uzadıkça yollar bozulur sıhhati sözlerimin..

Bu Şiir Sığınak Edebiyat Mecmuası'nda Yayımlanmıştır.