Ömrün ilkbaharı,çiçek açtığım,
Başkent'e vedanın,zamanı geldi.
Etrafıma moral,neş'e saçtığım,
Başkent'e vedanın, zamanı geldi.
Okul diye geldik,ekmek aş bulduk,
Sonu gelmese de,yuva eş bulduk,
Devlet kapısında,bir de iş bulduk,
Başkent'e vedanın, zamanı geldi.
Uzmanlaştık artık,bazı dallarda,
Dostluklar oluştu,geçen yıllarda,
Kimini yitirdik,tozlu yollarda,
başkent'e vedanın, zamanı geldi.
Böyle yazılıymış,kaderimizde,
Neşemizde oldu,kederimizde,
Burda vefat etti,Pederimizde,
Başkent'e vedanın, zamanı geldi.
Kayıt Tarihi : 10.11.2014 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Kılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/10/baskent-e-veda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!