Başkent Şiiri - Tunç Ziya Agur

Boş sözler epeyce yordu beni, az konuşup çok dinledim,
Bu gürültüde hareketsizliğim anlamsız değil dedim.

Her dem değer gördükçe, beher günü gönlümce yaşadım,
Yüzmedim iki kere, Tuna Nehri'nin akışına hayatımı bıraktım.

Sıradan anlarda aradım buldum neşe şikâyet etmedim,
Olumlu bir yol aradım yerde ve gökte, ağır ağır ilerledim.

Kendimi kabullensem de beklentilerin ötesine geçemedim,
Nasibimde ne varsa onu yedim, gönlümden ses etmedim.

Fark ettim bilincimin derinliğini, onu sadeliğe çektim,
Az çoktur demiş bir bilge, delilikten ve dahilikten geçtim.