Şimdi sen,gökyüzündeki yıldızlar kadar uzak
Çocukluğumda dinlediğim masallar gibi yalansın.
Masalların yalan olduğunu büyüdüğümde,
Seninde yalancı olduğunu gittiğinde anladım.
O zamanlarda aynı yatağımda yatıp,
Sabah kahvaltımda yine peynir zeytin yiyordum.
Ama bir gün bu yatağın mezar,
Kahvaltımında zehir zıkkım olacağını bilmiyordum.
O zamanlar sen kurduğum hayallerimde,
Doğacak çocuklarımızın anasıydın.
Şimdi sen mutluluk rolü oynayan,
Bir başkasının kadınısın....
Kayıt Tarihi : 24.1.2011 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Göksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/24/baskasinin-kadinisin.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)