Boğazıma kadar ızdırap bana müstahak
Ne müptela aşk yaşamışım
Sonu hep hüsran hep ah
Zaman geçiyor bak
Akıyor sona doğru tik tak tik tak
Yeşiller sararmaya başladı
O masmavi gökyüzünün bile sonu
…………………………………Kara toprak
Der dertli bir Şair
Acıları yüreğinde karantinaya almış
Mikrobik virüs gibi tüm hayatına yaymış
Dedim ona hepsi boş
Saçma bir hurafeden ibaret
Bak aşkı nasıl anlatır NAZIM HİKMET
Durup dururken mezardaki halim geçiyor aklımdan
Durup dururken kafamda güneşli bir duman
Durup dururken hiç bitmeyecekmiş gibi
………………………………….Bağlanıyorum başladığım güne
Ve her seferinde sen çıkıyorsun su yüzüne
Daha ne demeli bu seyre
Aşk toz pembe bir hayattan ibaret mi?
Yoksa zindanlara emanet mi?
Hayatımı bu sorularla çengel bulmacaya döndürdüm
Ne yapayım başkasını/n gözünden aşkı bu kadar gördüm.
Kayıt Tarihi : 14.8.2012 01:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)