Hep başkasının hüzünleri, başkasının;
Omuz bizim, teselli bizim, dert başkasının.
Ne kadar ortak ta olsak efkarına,
Gözlerinden akan yaşlar başkasının.
Ağlamak, kendimize ağlamak, heyhat!
Yok yok, bilmem bundan güzel mükafat.
Ruhumuzdaki incecik sızılarımıza inat;
Kalbimizdeki büyük fırtına başkasının.
Şarkılarda bulduk bazen kendimizi,
Yaşamadan bildiğimiz aşk başkasının.
Ya da iç yakan, dokunaklı bir film sahnesi,
Göz bizim; bakışlar, yaş başkasının.
İşitip bilmekle sandığım hüner,
Yaşayıp görmekle olurmuş meğer.
Başkası tecrübe etmişse eğer,
Sözcük senin ama gerçek, başkasının...
Bizde bomboş ve kiralık sokaklar var,
Şenlikler, bayraklar, curcuna başkasının.
Koynumuzda büyümeyen sevda aşkına,
Bir teselli! Sığındık koynuna başkasının.
Hayal etmekle yaşamak arası çizgi,
Hayallerimizdeki figüranlar başkasının.
Gerçekliğe hükmedemeyen biz gerçeği;
Hayallerimizde yaşananlar başkasının.
Gözlerin kapansın bir anlık için,
Hayal et sevmeyi sırf kendin için.
Sorgulama; bu arzu, bu şevk te niçin?
Şahsi mülkü değil hayaller başkasının.
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 12:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!