Ben hayatı tasarlamadım, sadece yıkıntılarını inceledim.
Her bina çöker, her hatıra gölge bırakır.
Gölge diyorum ya…
Benim gölgem meyhanenin kapısında kalır.
İçeri girince adam, dışarı çıkınca yalnızlık olur.
Yalnızlık dediğin, insanın kendi gövdesine bile yabancı kalmasıdır.
Benim yalnızlığım yabancı değil.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta