Sâikalar kopuyor zihnimin en derininde
Yalnız sen varsın düşüncelerimin temelinde
Yıldırım çiçekleri derdim gökyüzünden yeryüzüne
Senden başkam olmadı şu kısacık ömrümde
Bak, aydınlatıyor ışığımız dünyanın karanlıklarını
Seninle umut çiziyorum odamın duvarlarını
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta