Sâikalar kopuyor zihnimin en derininde
Yalnız sen varsın düşüncelerimin temelinde
Yıldırım çiçekleri derdim gökyüzünden yeryüzüne
Senden başkam olmadı şu kısacık ömrümde
Bak, aydınlatıyor ışığımız dünyanın karanlıklarını
Seninle umut çiziyorum odamın duvarlarını
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta