Dağılmış saçlarına koyu bir keder
Sarkıyor inlemelerle sarhoş karanlık
Baki olana el açtı günahsız kalender
Gitmedi acının yüzündeki soytarılık.
Durgun hakikattir ayrılık, ne çare
Sevgiliye özlemdir, bu çocukça cehennem
Ah yüreğimdeki çığlık giderse o yare
Saçlarımdan gençliğimi heba eder bu elem.
Bahar damlar dağların şakaklarına
Yolların ardı hasrettir, bilirim
Tomurcuklar kucak açarsa senin yağmurlarına
Başkalaşır sevdam, yine de seni severim.
Bu heba olmuş saltanat, tüter zamanın koynunda
Kara topraktır bedenine yar, bu ahir zamanda
Seni sevmek gibi bir ömrüm daha olsa da
Ölümü taç ederim, bana varırsa koynunda.
Kayıt Tarihi : 21.5.2009 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!