ince zifiri bir kar yağıyor üzerimize
çocuklar büyüdükçe yüzlerini yitiriyor
yitirdiklerinin yerinde ince bir oksit yanığı
zamanın akrep ve yelkovanları silmiş
ilk gençlik dostlarının yüzünü yüzlerden
ve olmuş olan
ilk sevgili öldürmüş kendisini
sevdiklerim hep o ilke benzedi
çekildikçe silindi yüzleri
ince zifiri bir kar yağıyor üzerimize
şimdi her şey kar altındadır...
konuşmak ise kar küremek
ama konuştukça ısınmıyor bu yürek
şimdi her şey zifiri bir kar altındadır
düşlerinden uyanan kişiyle
kabuslarından uyanan kişinin
aynı şeyi görmediklerini kim söyleyebilir
oysa ben
her sabah
şafakta
şakağımda
kalmışsa eğer düşlerimi tasnif ediyorum
çaresiz uzamış sakallarım
sakallarımı kesmekle ödeşiyorum
şimdilerde düşlerde bir çıkmaz
anayollarımda trafik işaretleri
patikaları ise kapatmışlar ikinci bir emre kadar
yalnızca hastalar diyor zebani kılıklı biri
bende altı aylığına hasta oluyorum
çünkü deliler cumhuriyetinin
tek kişilik olduğunu anımsıyorum
...
zembereği gizli eller kurarken
büyüyordun sen
daha yeni yeni sudan çıktın
ve sen hala
beyninin sana ait olduğunu mu düşünüyorsun....
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllardan bir yıl; sanırım 90 lı yıllardı.Bornova'da bu şiiri yazıyordum.Ve yıl başı gecesiydi.Yanıma hediye torbasıyla bir adam geldi.Sana bir hediye getirdim, sen bana ne vereceksin dedi.Bu şiir var şimdi yazdım dedim.Oku dedi; okudum bana bir kum saati çıkardı çağdaş noel.Sakın bir daha yazma dedi.Çok kızdım ama belli etmedim ve kısa süre sonra bu şiir güzel bir dergide yayımnlandı.Ona inat ve hala yazıyor ve yaşıyorum...Keşke onu dinleyebilseydim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!