Nedenini anlayamadığım bir vedaydı senin kisi.
Bir varmış bir yokmuş gibiydin.
Hoşça kal bile diyemedim sana kendine iyi bak mesela.
Öylece baktım aramıza giren mesafelere.
İki cümleyle bitirdin kocaman aşkımı
Güle güle.
Evet sevgilim gülüyorum şimdi ağlanacak halime..
Küçük bir çocuk ağlıyor şimdi gönlümün sana bakan yamaçlarında.
Rutubetli yalnızlıklar kaplamış kalbimin duvarlarını.
Gittin ya.
Yoksun ya.
Kan revan içinde tutuyorum
Avuçlarıma bıraktığın vedayı.
Sevgilim.
Sensizim kimsesizim.
Nereye baksa seni çiziyor kör olası gözlerim.
Sesimde gizlenmiş isyanlar.
Yokluğun ense kökümde ağırlaşıyor.
Sesin kulağımdan sus/pus.
Ellerini tutamıyorum nicedir bana kahır yüklü bir veda bırakan ellerini.
Yoruldum artık sevgilim.
Mecali kalmadı sana giden yolların.
Kollarımın boşluğun da boğuluyorum.
Ceplerime günah kokan intiharlar doldurmuşum.
Dilime dolanmış yalanlar inkar ediyor seni hala çok sevdiğimi.
Ve aciz kalbime yenik düşüyor seni unutmak istemelerim.
Yemin ederim kimseyi sevemedim yerine.
Denedim inkar etmiyorum.
Seni unutmak için yine Başka Senler arıyorum.
Kayıt Tarihi : 12.8.2020 16:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!