Onsuz Güneşli Bir Sabaha Uyanmak
Uğurlanamayan – Samira’nın Şiiri
onun gidişinden sonra
bavullar açıldı,
boşluklar döküldü yere.
çekmecelerde unutulmuş susuşlar,
gömleklerin cebine sıkışmış sitemler…
hepsi sırayla ortaya çıktı.
ve sonra,
mektuplar yazıldı—
bazıları gönderilmedi,
bazıları hiç okunmadı bile.
ama en çok,
kendime yazdım onları.
ve şimdi…
güneşli bir sabaha uyanıyorum.
ama güneş içimi ısıtmıyor hâlâ.
çünkü bu ışık,
bir zamanlar omzunda uyandığım sabahlarla aynı değil.
başka bir şehirdeyim.
başka bir evin duvarlarına çarpıyor gölgem.
başka bir yastık,
başka bir perde,
başka bir kahve kupası elimde—
ama içimde hâlâ aynı eksiklik:
sensizlik.
her şey değişti.
adres, saat dilimi, sesler…
ama senin yokluğun
hala aynı köşede oturuyor içimde.
kıpırdamıyor, konuşmuyor, gitmiyor.
sen gittiğinde
beni buraya getirmemiştin,
ama içimdeki enkazla
ben kendimi bu yabancı sabaha sürükledim.
güya yeniden başlamak…
ama senin adını bilmeyen duvarlar bile
beni senin anılarınla susturuyor.
ve şimdi,
onsuz bir sabaha uyanmanın gerçeğiyle
artık şunu biliyorum:
yokluklar da yer değiştiriyor,
ama eksiklik hep aynı kalıyor.
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!