Başka neler yapıyorsun deme

Başka neler yapıyorsun?
Her yere gidiyorum anne,güneşe bile binip uçurtmama salınıyorum gökyüzüne,ünüformalı genaraller yok iğrenç gülüşleriyle,hiç kimse kimliğimi kontrol etmiyor,çocukluğumun uçurtmalarında…
Ne kadar ıslatmaya çalışsada hüznün yağmurları,şimşikleri ne kadar kanatsada çocuk çıplaklığımı yinede ellerimde karanfillerle türkümü söylüyorum.Gökyüzünde,gökyüzüne salıyorum ,uzak diyarların çocuklarını kucaklıyorum,kardeşlerimi …Afrikada açlığımla kalıyorum hep kara bir gecede,kara tenli kardeşlerimle,filistinde köşebaşlarında vuruluyorum,emperyalizmin mermileri patlıyor yüreğimde,çok yorgunum koşamıyorum,kaçamıyorum hayattan sarıp sarmalıyor beni tüm vucudum kanarken,esmer tenli bir kürt kadını…Pis sidik kokan bir müteferrikanın tuvaletinden içiyorum suyumu,ateşimi bastırıyorum duvaları kazıyıp kireçler emiyorum,böcekler yiyorum ve hiç iğrenmiyorum sarı dişleriyle sırıtan generallerden iğrendiğim kadar bile…Hitlerin fırınlarında yanıyorum,her sürgünün metal sesleriyle çalıyorlar uykularımı…
Islak betonda kıvrılmış yatan cenin gibiyim,zincirlerimden kurtulup ayağa kalkmak istedikçe,dipcikler iniyor üzerime,postal sesleri geliyor kapıma,kapılar korumuyor düşlerimi bile…
Adamlar görüyorum gardiyanın yanındaki sivil sesiyle tarıyor geceyi,bir mitralyöz patlıyor…Güneşi görüyorum,güneşi,kırmızı gülleri ve çocuk zevinçlerinde çığlık çığlığa bir koroyu mutluluk şarkıları söyleyen…
Üç yada otuz üç ne önemi varki! uzun ve namuslu bir yaşamdı,çocukluğum olmadı ama çocuklarım oldu ve ben ne kadar üşümüşsem,çocuklarımız serecekler bedenlerini ülkemin yitik güneşine-Dizi dizi mor karanfiller öyle güzeller ki…
Bunca yıllık tutsaklığımın dostu olmuşlar kilitler,kapılar ve korku…
Senmi geldin barışşşşşşş senmi geldin ülkemeeeeee
Güneşi görüyorum
Başka neler yapıyorsun deme bana
Ranzamda upuzun yatarken,evine ekmek götüren babalar geçiyor gözlerimden…