Başka Kapıya Şiiri - Aşık Mahmudi

BAŞKA KAPIYA

Allah, Vatan başkasına karnım tok,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.
Bir daha aldanmam başka yolu yok,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Bir oyum var onu namus bilirim,
Zamanı gelince gider veririm,
Ben, oyumun vebalini çekerim,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Hacı Bektaş, Akşemseddin hepsi bir,
Mevlana,yla Yunus gönül eridir,
Aleviler, Sûnnilerle kardeştir,
Ben yemnem hemşerim başka kapıya.

Bunca çektiklerim bana reva mi,
Kaşıyıp da depreştirme yaramı,
Kürt, kardeşim açamazsın aramı,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Kürt'le PKK'yı hiç karıştırma,
Ezilirsin bir kalırsam altında,
Çok baliklar tuttun bulanık suda,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Kızıl kızıl fırtınalar gördüm ben,
Ateşine şu göğsümü gerdim ben,
Baştan başa beş bin şehit verdim ben,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Ruhi Kılıçkıran O, baş çekti.
Karakaş, Arıkan idamla gitti,
Esendağ, Selçuk'la hep devam etti,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Hatırlarım Mustafa'mı gün be gün,
Ahmed'imi astılar ya daha dün,
Cezavinde kefenlendi Hüseyin,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Kendi çıkarına eyledin asker,
Sanma ki bu devran böylece gider,
Uyandım artık ben, uyandım yeter,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.

Mahmudî ben aşkın divanesiyim,
Sevdalı gönüller pervanesiyim,
Devletin ne asker, ne polisiyim,
Ben yemem hemşerim başka kapıya.