Kuşlar havalandığında erselik vakitlerin içinden
Umuda açık pencereme karşı
Çimler üzerinde erimeye başlardı
Güne hazırlanan çiğ taneleri
Issızlığı severdim bunca yıldır
Kalabalıkların dişleri arasındayken bile
Ve kanatırken o dişler insansızlık yaralarımı
Yitik zamanların sokaklarına sığınırdı anılarım
Bir düşgendeyim, kendime gelemiyorum
Gözlerim içime kapalı, içim boşluğa
Anlamlandıramadığım düşüşlerin dayanılmazlığı içindeyim
Gene de imrenirim okyanusların suya olan doyumsuzluğuna
Bu gece her şey değişmeli ille de
Sevgi göstermeli gerçek yüzünü açıkyürekle
Maskelerin kokusundan sıyrılarak artık
Anlıyorsun değil mi, lavanta kokmalı ortalık
Bunca acılardan sonra, anladım ki;
Dostluk dışında başka bir işim olmamalı kuşlarla.
Kayıt Tarihi : 28.1.2015 10:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!