Başka Hikaye... Şiiri - Osman Coşkun

Yıldızları seyreyliyorum uzandığım yerden
Onlar durdukları yerden beni seyrediyorlar
Yüreğim milyonlarca kilometre uzaktaki yıldızlarla beraber
Aklım şimdiki zamanların perişan demlerinde
Şehrin orta yerinde uzağındayım kendimin
Gençliğim az önce gibi bir şeydi
Geçer gider derlerdi, dedikleri yerdeyim

Uzak mesafelerden sana hayıflanıyorum
Ne kadar yürek atışı varsa sana kotarıyorum
Uzaklardan en sevdiğin şarkı çalınıyor kulağıma
Şarkı kadar uzakta olabilseydin keşke
Böyle her an her dakika her saat düşünmesem
Düşüp düşüp çamurlar içinden sana seslenmesem
Üstüm başım karanlık bela
Gençliğim az önce buradaydı
Oysa güvenme geçer gider derlerdi
Dudağımda isyankar bir tebessüm
Geçer gider dedikleri yerdeyim

Kalbim karanlık kuyular içinden sesleniyor şimdi
Beyazlar seçilemiyor karanlığın yoğunluğundan
Geride aklım duruyor masanın üstünde
İçinde senden ziyade bir şey yok
Sen kendince ağladığın yıldızlar mertebesinde
Ben çamurlar içinden sana sesleniyorum
Sesim senin zamanlarından kalma
Yalnızca ve karınca kararınca sensizlikten üşüyorum

Yağmur başlayacak arkadaş
Seyrüsefer işte bu sefer başlar
Yağar yağmur, gençliğim akar gider
Oysa az önce buradaydı
Geçer gider demişlerdi
Dedikleri yerdeyim
İhtiyarlığım ne yağmurdan ne ahmaklığımdan
Sana olan sevdamdan bu başımdaki aklar
Dudağımda isyankar bir tebessüm
Türküler söyleniyor uzaklarda
Kulağıma çalınıyor
Ve ben böyle her an her dakika her saat
Seni düşündüğüm için bahtiyarım
Yağmur yağsa da fark etmez
Ellerin olmadan neyleyim yağan yağmuru
Birlikte ıslanamadıktan sonra
Dinsin bu hüzün bu hüsran
Sana şaşıyorum
Bir insan bir başka insanı bu kadar derinden sevmemeli
Nasıl başardın kendini bu kadar sevdirmeyi
Helâl olsun sana harcadığım her ana
Geçmiyor sensiz bir dakika

Ellerim çaresiz bekleyişlerde yine
Ellerin uzak mesafelerde gülüm
Ellerimin arasından kaydı gitti ölüm
Sana kalbimin dikenli yollarından koşuyorum
Ölüm senden gelsin gelecekse gülüm
Başımla beraber
Ellerin intihar kuşanmış çaresizliğimde
Dalgınlığın ağlamaklı bir akşamdır
Sen benden uzaklarda sevdiğinle gülerken
Beni hiç mi düşünmüyorsun ben burada böyle ölürken

Ben sana uzak zamanlardan uzak şehirler bulup çıkarıyorum
Sen içinde bulunduğumuz zamanda içinde bulunduğumuz şehri yabancılaştırıyorsun

Sus, sus
Konuştukça çamurlanıyorsun
Elin gözün tapınağımdır dedikçe
Gençliğimi alıyorsun elimden gözümden
Ah ne yapıp etsem seni çıkarıp atabilsem yüreğimden…

Yıldızları seyreyliyorum uzandığım yerden
Yıldızlar beni seyrediyorlar oturdukları yerden
Yer yerinden oynuyor da sen umursamıyorsun
Gidip gelmiyor aklım, geride bıraktıkların
Ömrümün virane sokakları
Gençliğim az önce buradaydı
Bitmez derdim
Geçer gider derlerdi
Geçti gitti cancağzım
İşte şimdi geçer gider dedikleri yerdeyim
Yerlerdeyim… üzerimde ayak izlerin
Öyle bir çekip gittin ki, silinemedi bile izlerin
Şimdi yüzümün ortasında oturan bu keder
Ömrümden geçip giderken bıraktığın tokat gibi sözlerin
Sus, sus
Konuştukça pişmanlığım oluyorsun
Elin gözün yüzün yüreğin tapınağımdır gülüm
Ellerimin arasından kayıp gitti ölüm

Ellerinin sıcağında Afrika’dayım bir vakit
Sonra kuzey kutbu gönlümün ferahlığıdır
Cehennem ateşleri içinden sana seslenirken
Uzaklığım aslında yanı başında oluşumdur

Başımda bir ateş dolanıyor
Hayırdır inşallah, biri beni mi anıyor?
Git Allah aşkına, geride yangın varmış, ağlayan varmış
Uçurumlar varmış aramızda sana ne
Seni ilgilendirdiği kadar gir sevgiye
Sıkışınca terk et
Sen busun işte, bundan ibaret….

Sen denizleri tanımazsın, yangının orta yerinden
Oysaki ben balıkçı barınağıyım şarapçı akşamlarında
Tüten ne başımın ateşi ne sevdanın dumanı
Oturmuşuz balıkları mangal yapıyoruz gülüm
Bu duman onun dumanı, hani aklına bir şey gelmesin
Hâlâ beni unutamamış diye düşünme
Yok öyle bir şey, seni unutmadığımı da nereden çıkardın
Nereden çıkardıysan aynı yere koy o düşünceleri
Seni düşündüğüm falan yok, bu şiir başka hikaye…