Yetişmek bu kadar mı zor sana.
Ne olmuş, sen çiçek açtığında,
Ben daha tohumsam toprakta.
Ne çıkar izlemişsen gün batımını bir kaç kere daha fazla.
Geç kalmam baharı beklemekten belki,
Belki de kavuşamamak kaderdir; demek, yetmez mi.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta