Neyini terbiye edeyim bu gönlün,söyle gönül?
Her basamakta zirveye diye, patanaj yaptı ömür.
Dağlar kadar derdim var desem ,haşa yalan olur
Küçücük omuzlarıma yükle acıyı,oldum kambur.
Bir bir düşüverdi gözümden yere göğe sığdıramadıklarım
Sersenişimi hoş görün, tuz buz oldu hayal kırıklıklarım
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta