Başka Biri Şiiri - Uğur Kağan Göktürk

Sen, gülüşünle sarardı odalarım,
Ve ben, sokak lambalarının titrek ışığında
gözlerini uzaktan izlerdim.
Elimde kalem, cebimde umut,
Ama ellerimde sadece yoksulluğun soğuğu vardı.

Sevdin beni, ama yoksulluk girdi aramıza;
Başka biriyle bir yuva kurdun.
Ve ben, adını ağıt gibi kaleme alırken
şiir yazmaya başladım başka bir adla.
Her mısra, acımı saklayan bir maske,
Her dize kalbimde senin eksikliğini taşır.

Geceler boyu baktım yıldızlara
ve düşündüm: eğer biraz zengin olsaydım,
ellerini tutabilir miydim?
Ama şimdi sadece şiirlerimde yaşıyorsun
ve ben, her kelimede seni yeniden seviyorum.

Şehrin sessiz sokakları benim dostum,
Fabrika bacalarının dumanı benim gölgem,
Ve yoksulluğun yükü omuzlarımda;
Ama aşkım hala en güçlü silahım.
Senin adıyla başlamayan her şiir
benim içimde bir isyan, bir ağıt, bir direniş.

Ve bir gün gelecek:
Bu şehirde herkes duracak,
Kalemimin izini görecek,
Ve sen, bütün dünyaya rağmen,
Ben öldüğümde bileceksin yalnız adımı.