Başka Bir Yerde (73) Şiiri - İbrahim Arslan

Ben hep bıraktığın yerde kaldım,
Bazen bir karın yere düşmesi gibi,
Bazen bir çocuğun kardan üşümesi gibi..
Düşe kalka büyümesi gibi
Ben hayatı bir çocuk gibi masum sandım...
Bilemedim hayatın yuvalar yıktığını
Ve her cinayetinden yine masum çıktığını
Sen ağlarken kahkahalar attığını,
Gördüm işte,şimdi anladım
Anladım hep yerimde saydığımı
Doğduğum gün başlamış çilem...
Küçükken sandığım mutluluğum yalanmış,
Yalanmış havadan sudan tat aldığım...
Etrafımda gördüğüm her insan
Bu yalanın bir parçasıymış...

Ben hep bıraktığın yerde kaldım,
Eli boş,yüzümde olmayan sevinçle
Gözümde yaş
Sırtımda bin dünyanın yüküyle,
Bu defa hayatın değil,senin kapını çaldım...

Ben hep bıraktığın yerde
Seni aradım...
Ve gerçek mutluluğun
Sana kul olmaktan geçtiğini
Bu defa anladım
Anladım o zaman hayatın
Her türlü cilvesinin
Sana vız geleceğini
Anladım bekliyor beni çocukluğum
Ve delikanlılığım...yeniden başlayacağım
Değil mi? herşeye,başka bir yerde
2004