Bilirim, bilirim sözünün eri değildin Eylül!
Önce geldin gönlüme girdin,
Sonra, sonra;
Ne kahkahaydı be! Tıp’ ki bir gök gürlemesi
Hep beni oyalayan bir hüzündü gözlerin
Kim bilir daha kaç eylül ağlatacaksın.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
