Ne kederler biriktirdim sol cebimde
Ne özlemler
Ne umutlar
Belki de büyük kabahatler
Kırık, buruk, örpelenmiş bir adamım şimdi
Uzaklarda kalan bir anıyım sadece
Buğulu cama çizilmiş gibi
var ile yok arasında
Kötüleştiren bir materyalizm var her yanımızda
duyguların gücü adına direniyorum
Belki hiç olmayacak o güne
Belki hiç doğmayacak o güneşe
Bir çocuk eliyle tutunuyorum
Kendimden uzaklaşmak istiyorum bazen
Kuru kalabalıklardan
Gereksiz diyaloglardan
Kör monologlardan
Basit hesaplardan
Yollara düşüp yolumu kaybetmek
Hatta geldiğim yeri ve gideceğim yeri unutmak
Savrulmak istiyorum bir yaprak gibi, amaçsızlık içinde
Kendi varoluşsal bilincimi yitirerek
Uzaklaşmak istiyorum kendimden
Nevzat Güney
Kayıt Tarihi : 7.3.2025 09:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!