Öfkemi dindirecek bir şeymiş gibi kapatıp radyoyu en yüksek sesimle çalınmaya başlanan türküyü söylemeye, içine girercesine, hem de içime sokarcasına söylemeye başlamışım. Başkasının eli uzanıp ses düğmesini kapatmış ve bir diğer başkası da türküye başlamış ve durup tüm dikkatimle izlemişim kadar net olarak hatırlıyorum yaptıklarımı. Üstelik tüketmek istercesine türküyü hınçla ve tüketircesine sesimi bağırarak başlıyorum. Dinlemiyorum ama sesimi, dinlersem söylemekten vazgeçeceğimi çok iyi biliyorum.
'Ağlama yar ağlama anam
Mavi yazma bağlama
Mavi yazma tez solar anam
Ciğerimi dağlama.'
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta