Bir dünya yandı yığıldı ölüler
Anlaşılmadı hıçkırıklardan dökülenler
Bir kan gölü zuhur etti
Boğulmaya doyamadı içindekiler
İçimden dökülenlerden bir dağ oluştu
İnsanlar kaçmak için kan denizinden
Daha ben bilmezken kendi dehlizlerimi
Kuytularıma doluştu hepsi birden
Yılgınım bu esintilerden bu iklimlerden
Mutsuzum yalnızca bilinmekten
Şikayetim yok duyduğum sözlerden
Gözlerdeki yanlış benlerden
Okuduğum bir olayın kahramanı
İçimde büyüdü tuttu yoluma ışık
Güvendim dayandım ayrılmadım
Gün geldi o bıraktı tuttuğu elimi
Aradığım bir dost değil
Bir oyuncak oyalamaz beni
İstediğimi bilseydim zaten
Dinlemezdim içimdeki sesleri
O sesler ki boğar beni
Bilemedi insanlar benim bildiklerimi
Saklandıkları kuytular içimdeki
Kan gölünün ta kendisi
Kayıt Tarihi : 3.10.2014 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Kaçmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/03/baska-bir-ben-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!