BASKA BIR BEN
Artık yaşamın kulağıma fısıldadığı replikleri söylemekten yoruldum. Ben sensiz hiçbir şeyle baş edemiyorum adı hayat olan bu kocaman tiyatro sahnesinde. Üzerime verilen ve ömür tüketen bu rolü sensiz taşıyamıyorum anne.
Şimdi kendimi kocaman bir enkaz gibi hissediyorum. Yaşamak için üç neden peş peşe sıralayamıyorum.
Gözlerimden çekilen fer, dizlerinden giden derman, beynimden giden tazelik… Bunların hepsiyle senin hiç tanımadığın; simdi yalnızca uzaklardan izlediğin ve beklide bu benim küçük kızımı dediğin bir ben oluşturdum.
Ve bu beni bende hiç sevmiyorum anne!
2.2.2007.
Rabia Balaban
Kayıt Tarihi : 7.7.2008 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
melek ayaz
Çok karamsar ve de duygu yüklü yazılmış... Yazınızda kendi stilimi bulmadım dersem yalan olur... Dramatik... Kutlarım... Sevgilerimle...
Bu kadar hüzünlü, karamsar bir yazyı okumak beni çok üzdü. İfadeler ve anlatım bütünlüğü, içten gelen duygularla yazılmış. Üzüntüyle kutlayarak 10
Yan yazılmış bir sekiz kadar saygılar...
Âlimoğlu
TÜM YORUMLAR (8)