Başka Bakar Şair Şiiri - Yavuz Selim Öten

Penceresi açılmamış sözleri tutar onun kalemi
Her bakış bir yol bulur mısrasında
Ah eder bazen bir gurbet tesellisinde
Karıncaya eşlik eder, martıya yoldaş olur
Zamansız hissiyatların kervanıdır onun gözleri
Rüzgâr misali bir aşka koşar, bir ayrılığa
Tutunup kalamaz çaresiz bir çınar gibi.

Şair bir gece gündüzü yaşar,
Gündüzde bir başına geceyi
Bir ayrılık mırıldanmasında durur biçare
Vurgun yeridir kalbinin üç beş satırı.
Hayallere biner, mavilerde yıkanır
Annesiz bir körpenin annesizliğinde bükülür.

Çıplak ayak, çamur koşar sokaklar boyu
Takılır durur ansızın bir vefasıza da he ya der.
O yürürken başka yürür, ummanlara basar
Ferhat’la dağları yarar, Yavuz’la Sina çölünü geçer
Bahar gelmemişken daha nevruzu yaşar
Zalime cevap, mazluma şefkat olası kalemi
Yârim der de o başka der, sızlamayası üreği
Merdivenle konuşur, kaldırımlara düşer
Kabri kâğıtlara sığdırır, yavaş yavaş ölümü çizer.

Ansızın uyanır iki satırdır yazıverir arkası gelmeyen
Umut hiç tükenmeyecek kadardır koynunda
Annesini çiçek yapmıştır şiirde, koklar aklına damınca
Yapayalnız asırları gezer, Mekke’ye, Medine’ye gider
Veysel’i bulur vefayı sorar, indiyi keçmişle tartar.
Bir yol başı, kıyı, köşe, her yer dosttur, yarendir
Dünya üç beş sözdür onda, aslı olmayan bilene
Yazar yazar anlatır, gurbeti, aşkı, vefayı..
Issız otağında bilmem o kaç yaşında
Ölesi, sığası değil toprağa, hakikati bulanı
Eler elerde kelime uysun diye saatlerce
Kalkmaz, gitmez zindana benzer.
Bir garip divanedir şair, herkes başa düşmez
Mürekkebi bir hal var, yaddan çıkarmakla şair ölmez.

Bakü yazıları