Kapalı bir kapı,
Duvarlar kör...
Geceye uzanmış yatıyor gün.
Ve sessizlik,
Yalnızlık kadar uzun bir sessizlik...
Bir kelime bölüyor sessizliği tam ortadan.
- Ama neden?
Aynı tedirginlikte bir cevap;
- Bilmiyorum.
Nedenini bilmemek mi garip olan,
Yoksa, bir neden mi aramak herşeyde.
Bütün hayatımızı
Nedenler, nasıllar, nasıl olması gerekenlerle mandallayıp,
Kuruması için rüzgarlı bir havaya mı bırak malıyız?
Zamana karşı savunabiliyor muyuz
Mahkeme kapılarında kendimizi?
Doğruları-yanlışları, iyiyi-kötüyü
Hepsini olduğu gibi kabul edebiliyor muyuz?
Sayısız yaşadık dediklerimizi
Aritmetiğe dökebilir miyiz?
Ben yaşadım, sen yaşadın, o yaşadı diye,
Çekimleyebilir miyiz hayatlarımızı?
Bir harfini eksik yazsak, anlamını yitirir mi duygularımız?
Neden?
Nedendir bu karmaşıklığımız?
Basit yaşamalıyız...
Kayıt Tarihi : 14.2.2007 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!