Basit Kurallara Uy

Hayatın Çıplak Kuralları

Bir fısıltı dolaşır içimde, eski bir şarkı gibi,
Der ki: "Aşk, sadece bir his değil, bir eylemdir."
El uzatmak, gözden yaş silmek,
Yüreği ortaya koymak, çıplak ve savunmasız.
Yoksa bir gölge kalır, bir yankı, hiç dokunulmamış.

İnsan, kendini aşmak için kurguladı sevmeyi
Ve o eylemde buldu kendi Tanrısını.
Güven, bir ip değil, bir köprüdür,
Her adımı kanıt ister, sağlam bir temel.

Sözler uçar, rüzgârda savrulur,
Ama eylemler, taşa kazınmış izler bırakır.

Toplumun görünmez jandarması, vicdanın sesi

Der ki: "İnanmak yetmez, görmek gerekir."
Ve o kanıtta, kolektif bir bilinç doğar.
Özür, bir kelime değil, bir dönüşümdür,
Eski deriyi atmak, yeni bir yol çizmek.
Pişmanlık bir gölge, peşini bırakmaz,
Değişim, o gölgeyi ışığa çeviren bir nefestir.
İnsan, kendi eksikliklerini telafi etmek için
Tanrı'yı yarattı, affedilmeyi diledi.
Ve o değişimde, kendi özgürlüğünü buldu.

Hayatın basit kuralları var, diyor iç sesim,
Uygulayacaksın, çünkü yalnızsın bu yolda.
Gökyüzü suskun, yıldızlar öksüz
Anlamı sen yaratacaksın, her nefeste, her adımda.

Nihal Hanefendiciğim'in fısıltısı bu,
Bir ihtiyaç, bir yankı, bir içsel hakikat.
"aL-LaH," bir dilsel titreşim, varoluşun en derin çağrısı.
Çünkü sen, kendi Tanrını kendi ellerinle inşa ettin.
Ve o inşa, senin en büyük eylemin oldu.