//umutlarda tükendi birgün
hayallerinde para etmediği gün//
uzak bir şehirde
hesaba çekiyor kaderim benliğimi
yaralar açıyor bedenimde
sonra tuz basıyor üzerine
gözyaşımı akıtmak istiyor
yetmiyor ona yetmiyor!
kalbimi alıyor avucuna
sıkıyor..sıkıyor... sıkıyor
duygularımı kilitliyorum ona inat
buz kesiyor yüreğim
bir çizik atıyor üzerine tırnakla
adını 'yalnızlık' koyuyor
bırakıyor gidiyor...
dindi bedenimde yaralar
artık hiç kan akmıyor
gülmek geçmiyor içimden ama
inat işte! yüzüm yine gülüyor
yüzümün hali böyle
ya yüreğim
dinmedi o basit çizik yarası
sızlıyor sızım sızım
hep zor gülerken zor hayatta
DANK ediyor ansızın
çöküyorum toprağa
tenim taşlarda donup kalıyor
başımı yasladığım şey
ya bir duvar ya bir ağaç oluyor
dalıyorum uzaklar
kırpılmadan gözkapaklarım
bakıyorum kalıyorum
kırpmak istemiyorum gözlerimi
ilk kapanışta dökülecek gözyaşlarım biliyorum
o zaman kazanan ben olmuyorum
ne kadar sürüyor bu inat
bilmiyorum
yanıyor gözlerim
çatlıyor göz kapaklarım
olmuyor işte! ! !
sızdı bir damla yaş
yenildim yine
BİTTİ SAVAŞ...
ağlıyorum sessizce
DANK etti işte yine
yüreğim sızım sızım
ağlıyorum
kimse yok
YAPAYALNIZIM.....
Kayıt Tarihi : 3.4.2002 12:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!