Basit Şiiri - Nuri Cumhur Özkaya

İstanbul’a dönmüşsün
Biraz ben biraz gölgem
Sarhoş ölülerin
Sokakların ayyaş
İnsan olan kayıp olur
Ama yok işte
Herkesin bir kapısı var

Ben mi inandım sana
Asla!
Aklı sağlam insanlar inanır
Ağacın gölgesinde bile bir şey gelebilir başına
İnanır buna
Ben dünyanın gölgesinde
Har olmuş vicdanımla isyanıma bile tanrı tanımadım
Sese gelse yırtılır gökyüzü
Bir inansam, bir inanabilsem
Söneceğime
Rüyalara sızan gerzek sarhoşların kanıyla yıkarım ayyaş sokaklarını
Acım var ulan!
Tanrının nesnelliğini soyundum zihnimden
Her şey bana göre
Her şey benim için
Her şey benden
Acımasın ulan yürekler

İstanbul’a dönmüşsün
Edepsizce yarık koynun
Göğüslerin mundar
Senin için akıttığım kana yazık.