Başını yaslayacağın bir Omuz olsun

Başını yaslayacağın bir Omuz olsun

Dert keder insan için
Başını yaslayacağın bir Omuz olsun

Dünyanın yükü ağır
Gönlümdeki hüzün dağ büyüklüğünde
Dertten azat olmaz başın
Başını yaslayacağın bir omuz olsun

Kaybetmek var bu oyuncu dünyada
Başını yaslayacağın bir omuz olsun arkadaş

Kaybetmek zor arkadaş
Anne dizi arar başım
Yaslayacağı bir omuz arar
Biliyorum
Kaybettiğim cennet değil

Başını yaslayacağın bir omuz
Ararsın bulunmaz
Hüzün yüreğe kartal gibi çökünce...

Cenneti kaybettiğimiz yetmemiş gibi...
Kaybetmek alna yazılmış silemezsin
Başını yaslayacağı bir omuz olmalı her insanın
Kaybetmek zor arkadaş

Dünya bir gurbet
Hüzün yeri
Başını yaslayacağı bir omuz olmalı her insanın

Hüzün ateş gibidir bende
Hüzün yüzleri solduran
Hüzün gönülleri öldüren
Karadenizde gemilerim battı gibi
Başını yaslayacağın bir omuz arıyorum
Hüzün yakamızı bırakmaz

Kaybetmek zor arkadaş
Kaybettiğin bir çakıl taşı bile olsa
Kaybetmeye durayım bir şeyimi
Karadenizde gemilerim batmıştır
Zaten derin yaşarım her hüznü
Avutamaz beni
Ne içtiğim çay
Ne seyrettiğim deniz
Anne dizi arar başım

Hüzün ateş gibidir bende
Ben çıra
Elimi kaptırsam kolumu kapar hemen hüzün

Kaybetmek zor arkadaş
Bir bakarsın
Elinden uçmuş gitmiş düzgün giden ticaret
Gel de üzülme
Kartal gibi vahşidir bende hüzün
Bazen sevdiğin bir insandır kaybettiğin
Kaybetmek alna yazılmış silemezsin
Başını yaslayacağı bir omuz olmalı her insanın...