Başını Yasladığın Zaman

Başını omzuma yaslandığın zaman başlıyor yazım,
Saçların düşüyor tek tek omuzlarımdan aşağıya,
Omuzlarımdaki boşluklarda hissederim kokusunu,
Tenime değdiği zaman yavaş yavaş çekerim içime.

Siyahın en güzel halini görüyorum başımın altında,
Dikkatlice bakıyorum şimdi buğday teninin en çok yakıştığı yere, alnına,
Ve saçların ince ince dökülüyor alnından.

Kapanıp açılan göz kapaklarını görüyorum şimdi,
Yuvarlak yuvarlak ve küçücük,
Sakin ve masum bir halde hareket ediyorlar,
O kadar sessiz ve durgun ki,
Sanki her hareketinde duyuyorum sesini.

Şimdi açılıyor gözlerinin üzerindeki perde,
Yemyeşil gözlerinle kalıyorum baş başa,
Bir çocuğun ilk oyuncağına olan sevgisi gibi,
Masum ve bir o kadar da heyecanlı,
Her bakışında hissediyorum gözlerinin yeşilini.

Sıcak nefesin vuruyor bedenime,
Yaz aylarında esen rüzgarlar gibi kavurur tenimi sıcaklığı,
Her hissettiğimde ruhuma huzur veriyor.

Ve dudakların,
O kadar narin açılıyor ki ruhuma,
Her kelimende kalbimi yerinden ediyor.

Bana gereken her şeye sahibim tek insanda,
Ellerimi yüzünde gezdirdiğim her saniye,
Yüzündeki her noktayı yavaş yavaş yeniden keşfediyorum,
Her dokunuşumda içimden bir şey koşuyor sana,
Yüreğimde bir coşku, bir parça mutluluk yükseliyor her defasında,
Kalbimin atışları bile hissediyor mutluluğumu,
Ve eğer düzensiz atarsa kalbimin ritimleri,
Düşünme sen tüm bunları,
Değer hepsi sana bunların tamamı.