Başını vurursun Şiiri - Yasin Yüksel

gençlik eldeyken bu dünyada şahtın
gönüllerden gönüle akan padişahtın
sevgiliye yazılan en güzel bahttın
İflah olmaz hınzır tuzaga düştün

düştün hani sen yarin yanı başında
bir ömür sürerdi hemde iki cihanda
candın sen vardın günün her anında
gençtin ihtirasın peşinden koştun

görmedin kandın dünyanın halına
sezmedin düştün oynanan tuzaga
bilmedin girdin ömrünle kumara
şimdi oy oy deyip başın vurursun

andın yalandan güleni can sanıp
kandın uzaktan gördügün dost bilip
yandın her göz süzene güzel deyip
sevip sevip böyle aldandın durdun

ihtişamlıydın fethedilmez surdun
kale gibiydin ya yıkılmaz burçtun
elin ayagın varken hep buyurdun
unuttun be cahil Allaha kuldun

elde avuçta ne var ne yok sattın
çokca verince sen babaydın hasdın
her söylenene kandın imzan bastın
şimdi pişmanlıkla ah vah diyorsun

gündüz işe gidip testin doldurdun
gece alemde gül benzin soldurdun
şükür etmedin hep azdın kudurdun
feri kalmadı ki aglasın gözün

zülum ettin hep taşıdıgın cana
savurdun durdun alkol sigarada
yeri geldi isyan ettin yazgıya
cep delindi mahşeri düşünürsün

evim eşim demedin çoçuk demedin
rızkı götürdün eglenceye verdin
agzın açıldımı düzgün birisin
delikanlı kitabı güya eserin
yalvarki Allaha seni affetsin