Başında Bulutlar, Gümüşten Bir Taç

(Allâh’ın bir lütfû, hayrâttır dağlar)

Başında bulutlar, gümüşten bir taç
Bağrında her nîmet, merhemdir ilaç
Özgürlük isteyen, hep sana muhtaç
Çağlardan çağlara, ses veren dağlar

Çobanın kavalı, düşmez elinden
Yanıktır türküler, gitmez dilinden
Kuzular meleşir, duygu selinden
Çağlardan çağlara, ses veren dağlar

Gün batar gölgeler, iner ovaya
Gurûbun renkleri, siner havaya
Süzülürken kuşlar, uçar yuvaya
Çağlardan çağlara, ses veren dağlar

Geceler boyunca, sessizlik çöker
Her garip gönlünce, derdini döker
Kimsesiz yavrular, boynunu büker
Çağlardan çağlara, ses veren dağlar

Yoldaştır yıldızlar, yanıp sönerken
Yolcular kardeştir, konup dönerken
Niceler sırdaştır, hâlini derken
Çağlardan çağlara, ses veren dağlar

Zirvede kardelen, karlar altında
Güneşe hasrettir, hep yer altında
Buz gibi suların, şeker tadında
Çağlardan çağlara, ses veren dağlar

Doğarken tân ile her gün şafaklar
Açılır perdesi, şevkle ufuklar
Kim bilir batan gün, ne sırlar saklar
Çağlardan çağlara, ses veren dağlar.
Gönlümde sevdâsı, ağlayan dağlar.