Başına yıkılsın senin Şiiri - Günan Ulaşlı

Deymeyin gardaş yaram ezelden derin
Ölürsem vefasız sen buna sevin
Yar olmadın bana olmasın elin
Başın yıkılsın senin sarayın evin

Nikahın olmasın çalmasın düğün
Al yeşil yerine sende karalar giyin
Kaderin bağlansın hep düyüm düyüm
Başına yıkılsın senin sarayın evin

Yere girsin benim bu kötü kaderim
Bu dünyada gülmesem nerde gülerim
Ecel gömleğini bir gün bende giyerim
Başına yıkılsın senin sarayın evin

Düşüne düşüne aklımdan oldum
Kendi elimden ben belamı buldum
Tomurcuk bir güldüm sararıp soldum
Başın yıkılsın senin sarayın evin

Bir günden bir güne gülmedi yüzüm
Kimseye değilde feleğe sözüm
Ağlaya ağlaya kör oldu gözüm
Başına yıkılsın senin sarayın evin

Kurban olam allah ya beni güldür
Bu kadar çektirme ya beni öldür
İçimdeki yangını ateşi söndür
Başına yıkılsın senin sarayın evin

Ocağıma incir ağacı diktin
Gözlaşların zehir içime döktün
Gençliğime doymadan belimi büktün
Başına yıkılsın senin sarayın evin

Kara çalı gibi yanı başımda
Tahamül kalmadı sabır taşında
Otuz değil sanki yüz on yaşında
Başına yıkılsın senin sarayın evin