Başına Çal...! Şiiri - Sait Yalçın

Hayret etme bu deli, senin kendi eserin,
Bir bakış gülüş ile, yaptın beni serserin,
Sonra habersiz koyup, izler bıraktın derin...

Bırak da öyle kalsın, bende gönül taşkını,
Al götür başına çal, elde kalan aşkını...

🥀🥀🥀

Oysa ki senin için, neleri göze aldım,
Herkesten sakladığım, göz pınarlarımı saldım,
Sonunda boynu bükük, yine nâçar ben kaldım...

Ömür boyu görmedim, böyle gönül baskını;
Al götür başına çal, elde kalan aşkını...

🥀🥀🥀

Böylesi kara sevda, ömre zarar bilesin,
Aşka karşıt doğmuşsun, âhir yaşta çilesin,
Gönül senden aşk ister, bilmez ki ne dilesin...

Mutluluğun ortağı, zor günlerin kaçkını;
Al götür başına çal, elde kalan aşkını...

🥀🥀🥀

Yoldan geçen herkese, açıyorsun kapını,
Bir tek bana dur diye, yutturursun hapını,
Çözemedim yıllar var, maymun iştah yapını...

Sönecek elbet bir gün, bende gönül yangını,
Al götür başına çal, elde kalan aşkını...

🥀🥀🥀

Hani sen de ben gibi, ömürlük seviyordun,
Uğruma bir tek değil, bin canı veriyordun,
Nereye gidersen git, seninleyim diyordun...

Gördüm ki yıllar sana, unutturmuş andını,
Al götür başına çal, elde kalan aşkını...

🥀🥀🥀

Seni sevdiğim o gün buldum kendi belâmı,
Mecnûn ettin ya beni, gördüm gamsız Leylâmı,
Öldürdüğün gibi sen, verdir artık selâmı...

Böyle seven kaldı mı, ah zamâne şaşkını;
Al götür başına çal, elde kalan aşkını...

🥀🥀🥀

Ahretlik diyordun ya, biz orda görüşürüz,
Bu dünyada olmadı, Mahşer'de buluşuruz,
Sait'ini o gün gör, Sırat'ta yarışırız...

Kim haklı ve kim haksız, göreceksin kaydını,
Al götür başına çal, elde kalan aşkını...

09 Aralık 2013
Samsun Saat : 23:11