Başına Buyruk Aşkın Son Şarkısı

Buzlara yazılmış bir ferman/sığıntı yüreğimde
Açılanı kapayamadıktan sonra neye yarar merhem
Zehrini doldurup kanımın her zerresine
En kıyısına düş(ür) dudaklarımın kıvrımlarında
Nefretimden sökülen her bilmecenin çözenine yer aç

Arkamda sesinin tınısını çağlayan fısıltılar…anılar…paylaşmak istemediğim bir yıkıntı
Şirretimden kork sessizlikler perisi
Kalabalık bir kına yakanlar ordusu bırakıldı senin şehrinde/(sen de katıl…yakışır!)
Tutkuyu sildim tutuksuz gecelerin ayazında
Alınan yollara çekilen her set/aslında geçilsin diye sanıyordum
Noktasız bir cümlenin son sözcüğü aşk…şarkılar söyle ayrılık hep virgüllerde

Kahverengi bir yaşlılığın yorgun ayak sesleri kapımı zorlarken
Anamın kucağında bana yer kalmadı
Çağlar ötesinden bir uğursuzluğun duraksız saatlerine yapışmış bir direniş
Müzik yayılır balo salonunun yağlı masaları üzerinde…saatler bir hayli geç
Aslında sen benimdin…öyle mi?
Kim çaldı seni/kim sildi defterimden

Limoni sevişmelerin sırnaşık bıkkınlığı
Acı bir söz şarkının içinden geçer
Zalimsin…hatırladın mı o şiiri
Itır kokuları da dağlarda yitti/bu soluğumdaki de ne?
Martılar söyleyin çığlık çığlığa en tiz şarkıları…yüreğim dağlanıyor…